چه کسی فکر می‌کرد که ما هنوز هم بیش از دو سال پس از آمدن همه‌گیری درگیر آن بمانیم. در واقع، مردم دوست دارند همه چیز به حالت «عادی» برگردد. مانند هر تغییر بزرگی که رخ می‌دهد، این بیماری همه‌گیر راه‌های تازه‌ای برای انجام کارها ارائه کرده و روش‌های قدیمی را تغییر داده است. و می‌توان گفت برخی از این تغییرات خوب بوده‌اند. به عنوان مثال، قبل از همه‌گیری کرونا، از هر ۶۷ شغل، ۱ شغل از راه دور انجام می‌شد. اکنون این نسبت ۱ در ۷ است. کارشناسان LinkedIn که این روندها را دنبال می‌کنند معتقدند که بسیاری از این تغییرات باقی خواهند ماند.
از ۱۲ ماه تا ۱۴ ماه پیش، یک فرد معمولی احتمالاً نمی‌توانست زنجیره‌ی تامین را تعریف کند و خیلی کمتر متوجه پیچیدگی و تأثیر آن بر زندگی روزمره ما می‌شد. اکنون تقریباً هر روز، این موضوع اخبار صفحه اول است. در این میان، تأثیر بر حمل و نقل عمیق بوده است و به هیچ روشی محدود نمی‌شود. همه تحت تأثیر قرار گرفته‌اند و بزرگ‌ترین محرک تغییر از بنگاه به بنگاه[۱] (B2B) به بنگاه به مصرف‌کننده[۲] (B2C) است، زیرا زمانی که مردم به سادگی نمی‌توانستند به فروشگاه‌های فیزیکی بروند، تحویل در خانه افزایش یافت.
همه‌گیری تنها عامل افزایش تقاضای مصرف‌کننده نبود. مزایای دولتی مرتبط(چک های نقدی، مزایای بیکاری طولانی مدت) و افزایش دستمزدها همگی باعث افزایش خرید مصرف کنندگان شد. این امر تا حدی به این دلیل افزایش یافت که مردم در خانه بودند و زمان و علاقه داشتند که برای خود، فرزندان و خانه‌هایشان خرج کنند.
چه زمانی انتظار دارید که اختلالات زنجیره تامین تا حد زیادی کاهش یابد؟ (% از پاسخ دهندگان)
خب، در مورد بهبود شرایط چطور؟ همه جا بحث ها بر سر این است که چه زمانی همه چیز به ظاهر عادی می‌رسد. نظرسنجی اخیر وال استریت ژورنال نشان داد که درصد قابل توجهی از افراد مورد بررسی تا زمانی در بازه‌ی سه ماهه‌ی سوم سال ۲۰۲۲ تا سه ماهه اول ۲۰۲۳ انتظار بهبود شرایط را ندارد. بنابراین، انتظار دارند که همچنان در آینده نیز تا مدتی با این مسائل کنار بیایند.
برای شروع موضوع تجارت الکترونیک سالانه‌ی مدیریت لجستیک، تعدادی از تحلیلگران صنعتی گردآوری شده‌اند که از حالت‌های اصلی متاثر از وضعیت فعلی زنجیره‌ی تامین پیروی می‌کنند تا از دیدگاه‌های آن‌ها درباره وضعیت و همچنین آنچه در افق نزدیک قرار است رخ دهد آگاه شویم.
ما می‌دانیم که این زمان دشواری برای حمل‌کنندگان است، با چالش‌هایی در همه حالت‌ها، افزایش قیمت‌ها، ظرفیت کم، عقب‌ماندگی کشتی‌ها، و تغییر مداوم به تجارت الکترونیک و تحویل در خانه.
بسته پستی
بسته‌های پستی به دلیل تغییر عمده به سمت تحویل در خانه، بیشترین تأثیر را پذیرفته‌اند. به گفته‌ی ساتیش جیندل از SJ Consulting، اکنون ۶۹ درصد بسته‌ها کمتر از پنج پوند وزن دارند و در یک صندوق پستی معمولی قرار می‌گیرند. این یک نوید برای خدمات پستی ایالات متحده (USPS) است. از آنجایی که طبق قانون باید هر روز به هر آدرس مراجعه کنند، یک شبکه‌ی توزیع ایده آل برای این نوع محموله‌ها دارند، چه از طریق USPS ارسال شوند یا از طریق ارائه‌دهنده‌ی دیگری که بار از USPS استفاده می کند.
نرخ ماهانه بسته زمینی به ازای شاخص بسته (ژانویه ۲۰۱۸ به عنوان پایه)
نرخ بسته زمینی به ازای شاخص باربری بسته (ژانویه ۲۰۱۸ به عنوان پایه)
حجم بسته تا سال ۲۰۲۶ (میلیارد)
“جیندل می‌گوید: بازار بسته‌های “بنگاه به مصرف‌کننده” بسیار متنوع است، زیرا تحویل‌ها از دفاتر به محل سکونت منتقل می‌شوند. “بازار بنگاه به مصرف کننده” مانند ۳۱ طعم بستنی در یک بستنی‌فروشی است، در حالی که بازار “بنگاه به بنگاه” بیشتر شبیه سه طعم موجود در رستوران‌های خانوادگی است.”
جیندل مشاهده می‌کند که شرکت آمازون با ارائه‌ی ارسال رایگان به مصرف‌کنندگان، قدرت واژه‌ی “رایگان” را به کار گرفت. این به یک تمایز کلیدی برای خریداران از این نظر که از چه کسی سفارش می‌دهند و چگونه ارسال می‌شود تبدیل شده است. با رشد تصاعدی فروش آنلاین، سهم “بنگاه به مصرف‌کنده” از بازار بسته‌های پستی از ۲۰ درصد در سال ۲۰۰۰ به بیش از ۷۰ درصد در سال ۲۰۲۰ افزایش یافت و پیش‌بینی می‌شود که این روند ادامه یابد.
برایان برادهرست[۳] پیشکسوت صنعت بسته‌بندی درباره‌ی صنعت بسته‌بندی بسته‌های پستی اشاره می‌کند: صرف نظر از شیوه‌ی حمل و نقل، مشتری سرعت بالایی را از کالاهای تجارت الکترونیکی انتظار دارد. این مسئله باعث شده است که شرکت‌ها موجودی خود را در بازارهای بیشتری برای برآورده کردن خواسته‌های مشتریان قرار دهند. شرکت‌ها با افزودن مراکز محلی و خرد، توزیع تعداد بیشتری از محصولات در مراکز محلی و افزایش موجودی به این تقاضا پاسخ داده‌اند. این کار خود سبب ایجاد مسیرهای بیشتری که مناسب جابه‌جایی‌هایی با حجم کم هستند، خواهند شد.
باربری
حمل و نقل باری نیز تحت تأثیر قرار می گیرد، اما به شی‌های دیگر برای بخش‌های گوناگون تجارت. مقرراتی مانند قوانین کالیفرنیا که تمامی کامیون‌های تجاری را ملزم می‌کند تا سال ۲۰۲۳ استانداردهای انتشار گازهای گلخانه‌ای جدید را رعایت کنند، به‌ویژه به شدت به بخش تخلیه‌ی بین‌وجهی ضربه می‌زند و بر ظرفیت و پایانه‌های اقیانوسی و همچنین خطوط راه‌آهن تأثیر می‌گذارد.
بارگیری کمتر از ظرفیت کامیون [۴](LTL) بخش کلیدی دیگری است که تأثیر مطلوبی دارد. در واقع، نرخ‌ها در حال افزایش هستند و سهام به میزان چند برابری معامله می‌شوند که تا کنون دیده نشده بود.
هزینه‌ی LTL به ازای هر محموله و وزن محموله(سال ۲۰۱۸ به عنوان سال پایه در نظر گرفته شده است)
به عقیده جیندل، آمازون اساساً می‌تواند با خدمات دو روزه از هشت مرکز تکمیل به کل کشور خدمات دهد، اما در عوض حدود ۱۶۰ تأسیسات را در اختیار دارند. اثر خالص این است که LTS وارد این تأسیسات می‌شود. نرخ LTL در سال ۲۰۲۱، در نتیجه‌ی افزایش نرخ شرکت‌های مخابراتی مبتنی بر ظرفیت افزایش یافت. با وجود مشکلات ظرفیت در طول فصل تعطیلات، نرخ LTL بالا باقی ماند و در سه ماهه‌ی چهارم سال ۲۰۲۱ به بالاترین سطح تاریخی جدید یعنی ۳۲٫۳ درصد رسید.
محموله‌ی هوایی
بر اساس گزارش IATA، در نوامبر ۲۰۲۱، شرکت‌های حمل و نقل مستقر در آمریکای شمالی نسبت به ماه مشابه در سال ۲۰۱۹، ۱۱٫۴ درصد افزایش در تن کیلومتر بار بین المللی (CTKs) داشته‌اند که نسبت به ماه اکتبر(۲۰٫۳ درصد) کاهش یافته است. تورم که در ماه نوامبر در ایالات متحده در مقایسه با مدت مشابه سال قبل به ۶٫۸ درصد رسید، به مصرف‌کنندگان آسیب می‌رساند، در حالی که مشکلات ازدحام در چندین دروازه کلیدی بر حجم محموله‌ها افزوده است.
البته آمازون در مقیاس بزرگ وارد تجارت محموله‌های هوایی شده است. آن‌ها نه تنها ناوگان قابل توجهی از کشتی‌های باری خود را ساخته‌اند (۹۵ فروند، به اضافه هشت فروند سفارشی تا دسامبر ۲۰۲۱)، بلکه ضمانت‌نامه‌هایی را برای به دست آوردن سهام اقلیت در شرکت مادر Atlas Air، هولدینگ اطلس Atlas Air World Wide دارند.
با این حساب، فرستنده‌ها برای رویارویی با این شرایط چه باید بکنند؟ یکی از تغییرات عمده باید دوری از روش‌های سنتی تامین منابع حمل‌ونقل در مناقصه‌های سالانه باشد – این مفهوم در مواجهه با نوسانات بازار به سادگی منسوخ شده است.
فرستنده‌ها باید به طور مداوم شبکه‌های خدمات خود را ارزیابی کنند و از ظرفیت کافی با بهترین قیمت ممکن اطمینان حاصل کنند. انجام این کار بدون فناوری پشتیبانی تصمیم(Decision supporting technology) که دسترسی به هوش شبکه و تجزیه و تحلیل عملکرد در زمان را هدایت می‌کند، شبیه به میارزه با آتش‌سوزی جنگل با شلنگ باغچه است.
همانطور که جیم تامپکینز، بنیانگذار و رئیس تامپکینز اینترنشنال، در شماره‌ی دسامبر ۲۰۲۱ مجله‌ی Supply Chain Management Review نوشت: “نمای قدیمی زنجیره‌ی تأمین باید با شبکه‌ای مشارکتی در زمان و سرتاسری، جایگزین شود که تضمین می‌کند که همه طرف‌ها به یک نسخه از حقیقت دسترسی دارند.”
[۱] Business to business
[۲] Business to consumer
[۳] Brian Broadhurst
[۴] Less than Truckload